به گزارش کرد پرس، در جلسه امروز بررسی طرح جامع منطقه آزاد بانه – مریوان، ارسلان ازهاری، معاون اقتصادی استاندار کردستان، بی پرده از ناکارآمدی های گذشته سخن گفت؛ گزارشی که بیش از هر چیز گواه سردرگمی و بی برنامگی در اجرای این طرح ملی است.

زمان از دست رفته، اعتماد نابودشده

از سال ۱۳۹۴ تاکنون، مردم منطقه با هزاران امید و انتظار، چشم به اجرای طرح دوخته اند، اعلام رسمی منطقه آزاد در خرداد ۱۴۰۱ نقطه ای بود که می توانست آغاز یک تحرک جدی باشد. اما امروز در میانه ۱۴۰۴، تنها ۲۰ درصد از مطالعات طرح انجام شده است؛ آن هم در حالی که طبق قرارداد، مشاور باید تا دی ماه ۱۴۰۲ مطالعات را به پایان می رساند.

سؤال اساسی این است در این مدت چه کسی پاسخگوی تاخیرهای مکرر، فرصت سوزی ها و عقب ماندگی هاست؟ چرا با وجود منابع، تعاملات استانی و درخواست های مکرر، هیچ اقدام عملی چشمگیری صورت نگرفته است؟

مشاور بی اثر، مجری بی پاسخگو

قرارداد ۱۸ ماهه با یک شرکت مشاور که امروز بعد از گذشت بیش از دو سال تنها خروجی اش ۲۰ درصد پیشرفت است، نشانه ای آشکار از نبود نظارت و مطالبه گری از سوی نهادهای دولتی است.

چگونه ممکن است که در منطقه ای با سابقه سرمایه گذاری، با فرودگاه بین المللی و زیرساخت های اولیه، مطالعات دو سال و نیم زمان ببرد؟ این تعلل به معنای محروم ماندن مردم از حق مسلم شان در توسعه و رفاه است.

منطقه آزاد یا منطقه بسته؟

به جای اینکه سازمان منطقه آزاد بسترساز سرمایه گذاری و تسهیل گر توسعه اقتصادی باشد، امروز خود به مانعی جدی تبدیل شده است که به گفته ازهاری، حتی فرمانداران نیز از بی عملی این سازمان فراری اند. موج متقاضیان سرمایه گذاری با سردرگمی مواجه شده اند و از نبود مدیریت شفاف و سیاست گذاری روشن گلایه مندند.

این وضعیت، نه تنها فرصت های اقتصادی منطقه را بر باد می دهد، بلکه ضربه ای جبران ناپذیر به اعتماد عمومی وارد می کند. با این سطح از ناکارآمدی، چگونه می توان انتظار داشت که بخش خصوصی سرمایه خود را به خطر بیندازد؟

توسعه فقط روی کاغذ

مقایسه وضعیت منطقه آزاد بانه – مریوان با مناطق مشابه در کشور که ظرف چند سال به قطب های اقتصادی تبدیل شده اند، تاسف برانگیز است.

ازهاری با اشاره به فرودگاه، نمایشگاه های بین المللی، واحدهای صنعتی و کشت وصنعت هایی که در سایر مناطق در مدت مشابه فعال شده اند، نشان می دهد که آنچه در کردستان شاهدش هستیم، تنها توسعه ای روی کاغذ است؛ بی اثر، بدون جهت و بی نتیجه.

زمان پاسخگویی فرا رسیده است

شورای عالی مناطق آزاد، دبیرخانه مناطق آزاد، مشاور طرح و تمام متولیان امر باید پاسخگوی وضعیت فعلی باشند؛ سال ۱۴۰۳ به عنوان سال «حمایت از تولید» نام گذاری شد، اما در منطقه ای که از ابتدایی ترین بسترهای جذب سرمایه و تولید بی بهره است، این شعار بیش از آنکه واقعیت داشته باشد، یک آرزوی دور از دسترس است.

تا زمانی که طرح جامع تصویب نشود، هیچ اقدام اجرایی ممکن نیست؛ این موضوع را همه می دانند. اما تکرار این جمله بهانه ای برای فرار از مسئولیت شده است. دولت، استانداری، شورای مناطق آزاد و مشاور پروژه موظف اند در یک بازه زمانی دقیق و روشن، پایان مطالعات و شروع اجرای عملیاتی را تضمین کنند. در غیر این صورت، باید این پروژه را یک شکست مدیریتی رسمی اعلام کرد.

منطقه آزاد بانه – مریوان امروز بیش از همیشه به یک خانه تکانی مدیریتی نیاز دارد. تا زمانی که اراده ای واقعی برای پایان دادن به بلاتکلیفی ها وجود نداشته باشد، منطقه آزاد صرفاً یک اسم باقی می ماند و نه یک امکان؛ وقت آن رسیده است که مسئولان به جای وعده، پاسخ دهند و به جای طرح، عمل کنند.