او نه‌تنها یک مجری، که صدایی مردمی و زبان گویای شادی و دغدغه‌های جامعه بود. روایت زندگی او روایتی از تلاش، عشق به مردم و مبارزه‌ای فرهنگی در دل رسانه است.
علی‌اشرف حسین‌پناهی در سال ۱۳۲۵ در سنندج متولد شد. خانواده‌ای فرهنگی و فرهیخته او را در دامان خود پرورش دادند. برادرش، ماموستا شریف حسین‌پناهی، از چهره‌های شاخص و پیشگام در آموزش و پاسداشت زبان کردی بود؛ زمینه‌ای که بدون شک در تربیت و شکل‌گیری شخصیت رسانه‌ای و ادبی فرشا اثرگذار بود. فضای فرهنگی خانواده، عشق به زبان و هویت کُردی را در جان او کاشت و بعدها در آثار و اجراهایش نمود پیدا کرد.
فرشا فعالیت رسانه‌ای خود را در دوران پهلوی دوم آغاز کرد. او ابتدا در خبرگزاری پارس به عنوان خبرنگار فعالیت می‌کرد و همزمان به رادیو راه یافت. طنزپردازی، هوش زبانی و قدرت بیان او باعث شد خیلی زود به عنوان مجری برنامه‌های رادیویی شناخته شود. پس از انقلاب نیز مسیر فعالیتش ادامه یافت و به‌ویژه در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و رسانه‌های محلی حضوری پررنگ پیدا کرد. او در مطبوعات، رادیو و بعدتر تلویزیون، همیشه جایگاهی فعال و اثرگذار داشت.
با راه‌اندازی شبکه استانی سیمای کردستان، فرصت تازه‌ای برای شکوفایی استعدادهای رسانه‌ای در استان فراهم شد. در این میان، فرشا به‌سرعت به چهره‌ای شاخص و محبوب تبدیل شد. اجرای برنامه‌هایی مانند «جُنگ ۱+۱۹» و «شب به خیر کردستان» او را به مجری‌ای مردمی بدل کرد که با زبان ساده، شوخ‌طبعی ملایم و صداقتی بی‌ریا با مردم سخن می‌گفت. او با استفاده از طنز، موضوعات اجتماعی را مطرح می‌کرد؛ طنزی که نه برای خنداندن صرف، بلکه برای اندیشیدن و همراهی بود
فرشا بیش از آن‌که صرفاً یک مجری باشد، یک«دوست» برای مردم بود. نگاه مهربان، صدای گرم و توانایی در پیوند زدن طنز با واقعیت‌های اجتماعی، شخصیت او را یگانه کرده بود. او بر خلاف بسیاری از چهره‌های رسانه‌ای، همواره در کنار مردم ماند و زبان آن‌ها را با زبانی هنرمندانه در قاب رسانه بازتاب داد. یادداشت‌ها و خاطرات بسیاری از هنرمندان معاصر، فرشا را «پیشکسوت طنز رسانه‌ای کردستان» و «معلمی برای نسل تازه‌ی هنرمندان» معرفی کرده‌اند.
در سال‌های پایانی زندگی، بیماری سخت سرطان جسم او را رنجور ساخت. اما حتی در این دوران نیز لبخند و روحیه‌ی پرنشاطش را از دست نداد. سرانجام در ۱۳ شهریور ۱۳۸۷، در سن ۶۲ سالگی، چشم از جهان فروبست. مراسم خاک‌سپاری او در قطعه‌ی هنرمندان آرامستان بهشت محمدی سنندج با حضور گسترده‌ی مردم و اهالی فرهنگ برگزار شد. فرشا دو دختر و یک پسر از خود به یادگار گذاشت؛ اما یادگار اصلی او لبخندها و خاطراتی است که هنوز در ذهن مردم جاری است.
امروز، سالها پس از درگذشت او، فرشا همچنان در حافظه‌ی فرهنگی مردم کردستان زنده است. او با طنز خود شادی آفرید و با رسانه‌ی محلی پیوندی ناگسستنی برقرار کرد. اگرچه نبود جشنواره‌ها و رویدادهای دائمی برای بزرگداشتش نکته‌ای انتقادی به ساختار فرهنگی است، اما یاد و نام او همچنان در میان مردم زنده و پررنگ باقی مانده است. بسیاری از هنرمندان امروز، خود را شاگرد راه او می‌دانند و او را الگویی برای کار رسانه‌ای مردمی معرفی می‌کنند.
زندگی علی‌اشرف حسین‌پناهی، ملقب به فرشا، نمایانگر مسیری است که از دل عشق به فرهنگ و مردم آغاز شد و تا واپسین دم با همان عشق ادامه یافت. او نمونه‌ای از هنرمندی است که رسانه را تنها ابزار سرگرمی نمی‌دانست، بلکه آن را ابزاری برای امید، شادی و هویت‌بخشی به جامعه می‌دید. صدای او خاموش شد، اما میراثی که بر جای گذاشت، هنوز در سیمای مردم کردستان می‌درخشد.
کارگردان خبری: میلاد مرادی
نظر شما