به گزارش کردپرس،  و دولت جدید دمشق وارد مرحله حساسی شده است. در حالی‌که رهبران کرد از اجرای توافق ادغام نظامی با ارتش سوریه سر باز می‌زنند، رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه آشکارا تهدید به اقدام نظامی کرده است.

اردوغان در مراسم سالگرد نبرد ملازگرد در ۲۶ اوت با ادبیاتی صریح گفت: «کسانی که به آنکارا و دمشق روی بیاورند پیروز خواهند شد. اگر شمشیر از غلاف بیرون آید، جایی برای قلم و کلمه باقی نمی‌ماند.» به نوشته خبرگزاری فرانسه، انتخاب این مناسبت تاریخی از سوی اردوغان پیامی نمادین به نیروهای کرد بود.

توافقی که روی کاغذ مانده است

SDF که متشکل از کردها و اعراب است و با پ‌ک‌ک پیوند ایدئولوژیک دارد، در ماه مارس توافقی با احمد الشرع، رئیس‌جمهور موقت سوریه، امضا کرد تا نیروهایش را در ارتش جدید ادغام کند. اما خبرگزاری فرانسه می‌نویسد رهبران این نیروها هیچ نشانه‌ای از تمایل جدی برای اجرای توافق بروز نداده‌اند.

فابریس بالانش، کارشناس دانشگاه لیون، در گفت‌وگو با این خبرگزاری تصریح کرد: «نیروهای دموکراتیک سوریه هیچ قصدی برای اجرای توافق ندارند. مظلوم عبدی فقط می‌خواست زمان بخرد.» به گفته او، نگرانی اصلی SDF به ماهیت سکولار این نیرو و سوءظن عمیق نسبت به «پیوندهای جهادی» اطرافیان الشرع بازمی‌گردد. حملات اخیر علیه اقلیت دروزی سوریه از سوی نیروهای نزدیک به دمشق نیز این نگرانی‌ها را تأیید کرده است.

ترکیه میان فرصت و تهدید

آنکارا که اخیراً قرارداد همکاری نظامی با دمشق امضا کرده، حضور مستقل SDF را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌بیند. آیدین سلجن، دیپلمات پیشین ترکیه، به خبرگزاری فرانسه گفت: «از نظر استراتژیک، اسرائیل خواهان سوریه‌ای ضعیف و دمشق ضعیف است.» او هشدار داد که هرگونه خودمختاری کردها در مرز ترکیه می‌تواند به ابزاری در دست اسرائیل علیه آنکارا بدل شود.

با این حال، حضور نیروهای آمریکایی در مناطق تحت کنترل SDF احتمال اقدام نظامی مستقیم ترکیه را کاهش می‌دهد. به باور تحلیلگران، راهبرد آنکارا ممکن است بیشتر بر ایجاد شکاف درون SDF، از طریق تقویت قبایل عرب متمایل به دمشق، متمرکز شود.

معادله شکننده دمشق

خبرگزاری فرانسه می‌افزاید، هرگونه درگیری تازه علیه SDF می‌تواند برای دولت تازه‌تأسیس احمد الشرع فاجعه‌بار باشد. به گفته بالانش: «اگر صلحی در کار نباشد، سرمایه‌گذاری وجود نخواهد داشت و بدون سرمایه‌گذاری اعتمادی شکل نمی‌گیرد.» به این ترتیب، دمشق برای تثبیت جایگاه خود به آشتی با کردها نیاز دارد، اما فشارهای ترکیه مسیر این آشتی را دشوار کرده است.