به گزارش کردپرس، دوران کالکان، عضو کمیته اجرایی PKK که حالا از او به عنوان «عضو آکادمی علوم اجتماعی عبدالله اوجالان»، نام برده می شود، در گفت‌وگویی تلویزیونی تأکید کرد که تا زمانی که اوجالان در امرالی در شرایط «حبس و انزوا» نگه داشته شود، هیچ روند صلح واقعی شکل نخواهد گرفت. او گفت اوجالان و هیئت همراهش باید به مجلس برده شوند و به اندازه کافی فرصت بیان دیدگاه‌هایشان را داشته باشند؛ تنها در این صورت کمیسیون ملی همبستگی، برادری و دموکراسی می‌تواند مأموریت خود را به‌درستی انجام دهد.
دوران کالکان در گفت‌وگو با مدیا خبر تی‌وی، روند فعالیت‌های کمیسیون ملی همبستگی، برادری و دموکراسی در مجلس را ارزیابی کرد و گفت: «اوجالان و هیئت او باید به مجلس برده شوند. آنجا باید به اندازه کافی شنیده شوند و زمان داشته باشند. تنها در این صورت است که کمیسیون کار درستی انجام داده است.»
اوجالان هنوز در وضعیت گروگان است
کالکان با اشاره به اینکه نزدیک به یک ماه است هیچ گونه ارتباطی با عبدالله اوجالان برقرار نشده، گفت این وضعیت نشان می‌دهد که هنوز هم سیاست «انزوا و گروگان‌گیری» در امرالی ادامه دارد. او گفت:
«انتظار عمومی این بود که با شروع روند جدید، درهای امرالی گشوده شود و نظام حبس و انزوا پایان یابد. حتی بحث این بود که اوجالان بتواند آزادانه با جامعه، نمایندگان و افکار عمومی ارتباط برقرار کند. اما چنین اتفاقی نیفتاد. اگر هم دیدارهای محدودی صورت گرفته، هیچ تغییری در شرایط او ایجاد نشده است. امروز اوجالان همچنان در موقعیت یک گروگان است؛ کسی نمی‌داند در امرالی چه می‌گذرد، هیچ اطلاعی به بیرون درز نمی‌کند. این یعنی رهبر یک ملت همچنان در وضعیت بی‌خبری و بی‌ارتباطی مطلق نگه داشته می‌شود.»
به گفته او، هرگونه ارزیابی از روند صلح بدون درک این واقعیت اشتباه است: «اگر کسی نداند که اوجالان هنوز به‌عنوان گروگان نگه داشته می‌شود، تحلیل‌هایش هم ناقص و هم گمراه‌کننده خواهد بود.»
بدون آزادی اوجالان، آزادی و دموکراسی ممکن نیست
کالکان تأکید کرد که آزادی فیزیکی اوجالان فقط یک خواسته سیاسی یا قومی نیست، بلکه مسأله‌ای ملی و حتی جهانی است:
«تا زمانی که نظام شکنجه، انزوا و گروگان‌گیری امرالی پایان نیابد، آزادی و دموکراسی نه برای کردها و نه برای هیچ بخش دیگری از جامعه ترکیه و حتی خاورمیانه ممکن نخواهد بود. این فقط یک موضوع فردی یا حزبی نیست. امروز همه می‌دانند که آزادی اوجالان به یک معیار جهانی برای سنجش دموکراسی بدل شده است. در نقاط مختلف دنیا، مردم آزادی و زندگی دموکراتیک خود را در پیوند با آزادی اوجالان می‌بینند.»
او افزود: «اگر اوجالان آزاد شود، این فقط به معنای آزادی کردها نخواهد بود، بلکه نشانه‌ای از پایان سرکوب، دیکتاتوری و بی‌عدالتی برای همه ملت ترکیه و منطقه خواهد بود.»
انتقاد از دولت و سیاست‌های حاکم
کالکان با انتقاد شدید از دولت و حزب حاکم ترکیه گفت که سیاست‌های کنونی همچنان بر پایه انکار و سرکوب کردها بنا شده است:
«این حکومت هیچ تغییری در ذهنیت خود نداده است. سیاست‌هایش همان سیاست‌های کردستیزانه سابق است. در سوریه به‌طور مشخص، چون می‌ترسد کردها در ساختار جدید نقش پیدا کنند، مانع شکل‌گیری یک نظام دموکراتیک می‌شود. حتی در عرصه‌های بین‌المللی، هر جا صحبت از حقوق کردها به میان آمده، دولت ترکیه به سرعت مانع‌تراشی کرده است.»
عضو ارشد PKK تأکید کرد که بدون تغییر این ذهنیت، هیچ صلح و برادری پایداری شکل نخواهد گرفت: «چطور ممکن است حکومتی که در داخل و خارج هر جا نام کرد برده می‌شود به مقابله برمی‌خیزد، ادعا کند که می‌خواهد مسأله کرد را حل کند؟ تا وقتی این نگاه تغییر نکند، همه حرف‌ها درباره صلح فقط در حد شعار باقی خواهد ماند.»
کمیسیون باید همه صداها را بشنود
دوران کالکان کمیسیون تازه‌تأسیس مجلس با نام «کمیسیون ملی همبستگی، برادری و دموکراسی» را از نظر ساختار جدی دانست، اما تأکید کرد که این کمیسیون فقط در صورتی موفق خواهد شد که صدای همه طرف‌ها را بشنود:
«این کمیسیون اگر واقعاً به اسم خود وفادار باشد، باید همه طیف‌های جامعه را در گفت‌وگو شرکت دهد. اما مهم‌ترین شرط آن، شنیدن صدای اوجالان و هیئت اوست. اوجالان تنها یک فرد نیست، بلکه نماینده اصلی طرف کردها و دم پارتی است. اوست که راه‌حل را تولید کرده، سیاست‌ها را طرح کرده و مسیر صلح و دموکراسی را نشان داده است.»
کالکان تأکید کرد: «اگر او و هیئتش در مجلس حاضر شوند و فرصت کافی برای بیان دیدگاه‌هایشان داشته باشند، آن زمان می‌توان گفت کمیسیون کار واقعی و جدی کرده است. در غیر این صورت، همه تلاش‌ها ناقص و یک‌سویه خواهد بود.»
نظر شما