تحمیل تسلیم بر نیروهای سوریه دموکراتیک منطقی نیست

سرویس سوریه - «هلین امید» از فرماندهان ارشد PKK با انتقاد از سیاست‌های ترکیه و دولت جولانی تأکید کرد که وحدت سوریه تنها از طریق استقرار دموکراسی و پذیرش تنوع قومی و مذهبی ممکن است. او هشدار داد که تحمیل تسلیم بر نیروهای سوریه دموکراتیک منطقی نیست.

به گزارش کردپرس، «هلین امید» از فرماندهان ارشد حزب کارگران کردستان (PKK) در گفت‌وگویی با انتقاد از سیاست‌های دولت ترکیه و ساختارهای موجود در سوریه تأکید کرد که تنها با استقرار دموکراسی و پذیرش تنوع قومی و مذهبی می‌توان وحدت سوریه را حفظ کرد. او هشدار داد که تحمیل تسلیم به نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) غیرمعقول است و مردم باید توان دفاع از خود را تقویت کنند.

به نوشته آژانس خبری فرات، «هلین امید» از فرماندهان ارشد PKK در گفت‌وگویی ضمن اشاره به سیاست دولت ترکیه در قبال سوریه، اعلام کرد که وقایع در سوریه مهم هستند. سوریه اکنون آن فضایی است که سیاست‌های مربوط به منطقه در آن تعیین می‌شود.

هلین امید تصریح کرد: «تعادل منطقه پس از جنگ جهانی اول با پیمان سایکس-پیکو بر روی سوریه بنا شده بود. آن هم فروپاشید. یعنی تلاش می‌شود که منطقه خاورمیانه بار دیگر بر روی سوریه بازسازی شود. چندین دلیل برای این کار وجود دارد. مسیرهای انرژی، روابط استراتژیک و غیره. یعنی آنجا را به یک منطقه جنگ تبدیل کرده‌اند. و هرچند گاهی آرام می‌شود، اما در این فضا یک مبارزه دشوار وجود دارد. دولت فعلی هیئت تحریرالشام (HTS)، دولت جولانی، ساختارهای اتنیکی؛ دروزی‌ها، علوی‌ها، همه را بی‌درنگ قتل‌عام کرد. این‌ها آن‌هایی هستند که در رسانه‌ها منتشر شده‌اند. همچنین آن‌هایی که منتشر نشده‌اند نیز وجود دارند. ما از آن‌ها خبر نداریم. در این زمان، مردم سوریه خواستند به دولت جولانی یک شانس بدهند، فرصتی دادند. کُردها، مسیحیان، آشوری‌ها، مردم این را بیان کردند. فرصت را نیز به شکل اتحاد ملی در سوریه تعریف کردند.»

وی افزود: «اکنون وقتی از هیئت تحریرالشام یا دولت جولانی، دولت سوریه، دولت موقت صحبت می‌شود، گویا در مورد چیزی بسیار مشروع صحبت می‌شود، در حالی که ما در مورد چیزی صحبت می‌کنیم که مشروعیت خود را از دست داده و به موضوعی برای تحقیق و نارضایتی تبدیل شده است. به همین دلیل نمی‌توانم به راحتی آن را بیان کنم. برای تعریف آن چیز دیگری پیدا نمی‌کنم. اما دولت جولانی این را بر اساس ایجاد یک وحدت سنی عرب، بر اساس تک‌گرایی تحلیل کرد. یعنی آن را بر اساس ایجاد حاکمیت فاشیسم دید. در این زمینه، روابط ترکیه و سوریه جالب توجه است. واضح است که با ذهنیت ترکیه عمل می‌کند. هاکان فیدان همیشه آنجاست. او نیمی از دیپلماسی سوریه را اداره می‌کند. همان‌طور که سفیر عالی آمریکا در ترکیه در همان حال نماینده ویژه برای سوریه است، مأموریت هاکان فیدان نیز به همین شکل است. یعنی برای هر دو کار می‌کند. من این‌طور می‌بینم.»

هلین ادامه داد: «به همین دلیل واضح است که احمد الشرع بسیار تحت تأثیر هاکان فیدان است، به او گوش می‌دهد. به نظر می‌رسد با این کار به خود پایان خواهد داد. زیرا مقامات در سوریه، مدیریت خودگردان نیز بیانیه‌های زیادی دادند. هزینه اصلی که سوریه را در اتحاد نگه می‌دارد، دموکراسی است. یعنی باید سیستمی ایجاد شود که هویت‌ها، باورداشت‌ها همه با هم زندگی کنند. بر اساس جامعه‌شناسی خود، بر اساس واقعیت اجتماعی خود، باید یک اتحاد ایجاد شود. این اتحاد با ظلم ایجاد نمی‌شود.»

«تحمیل تسلیم به نیروهای SDF معقول نیست»

هلین امید همچنین تاکید کرد: «اکنون می توانید به ذهنیت دولت ترکیه، ذهنیت بعثی نیز بگویید. چون بعثی‌ها نیز همین‌طور بودند. حکومت‌های بعث در عراق، در سوریه وقتی حاکم شدند، تلاش می‌کردند با ظلم یک اتحاد ایجاد کنند. واضح است که الشرع نتوانست این نهادهای حکومت بعث را از بین ببرد. چون در یک جای آماده نشست. کُردها را تهدید می‌کند. ما به عنوان یک جنبش در برابر یکپارچگی سوریه نمی‌ایستیم، اما کدام سوریه؟ آنی که ملی‌گرا، مذهبی، جنسیتی است، که در آن زنان سرکوب، غارت و به بردگی کشیده می‌شوند... بله، در افغانستان هم (یک دولت) از این نوع وجود دارد. آنجا پنجره‌های اتاق‌ها نیز برای زنان بسته شده است. یعنی اتاق‌هایی که زنان در آن هستند، روشن هم نمی‌شوند. یک سیستم از این نوع وجود دارد که زن را برده می‌کند. مردم، زنان در سوریه با آزادی آشنا هستند. هم زنان کُرد، هم زنان عرب و هم علوی. به همین دلیل این چیزی نیست که قابل قبول باشد. وحدت و یکپارچگی سوریه باید در چارچوب این معیارهای دموکراتیک باشد. من بسیار مهم می‌دانم که کُردها، دروزی‌ها، علوی‌ها با هم گرد هم آیند، ارتباط برقرار کنند، از یکدیگر حمایت کنند، پشتیبانی کنند. نه تنها ساختارهای اتنیکی متفاوت، بلکه محافل دموکراتیک عرب، مخالف، عرب‌های سنی تحت ستم نیز باید از آن‌ها حمایت کنند، از یکدیگر پشتیبانی کنند. به این شکل اتحاد سوریه دموکراتیک، دولت سوریه دموکراتیک می‌تواند شکل بگیرد. در چنین وضعیتی، تحمیل تسلیم به نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) معقول نیست. فکر کنید، هر روز در خانه همسایه شما قتل‌عام می‌شود، شما هم بلند می‌شوید و چاقوی خانه خود، ابزارهای دفاعی خود را به زباله‌دان می‌اندازید! این‌طور نمی‌شود. نوبت به تو هم می‌رسد. فراتر از این، مردم باید خوددفاعی‌شان را تقویت کنند. جامعه دروزی باید خوددفاعی‌اش را تقویت کند. یعنی مردم می‌توانند از خود دفاع کنند، می‌توانند از یکدیگر دفاع کنند. باید به این امر باور داشته باشند.»

«سیاست ترکیه در قبال کُردهای سوریه، باعث بی‌اعتمادی می‌شود»

هلین امید تأکید کرد که سیاست ترکیه در قبال کُردها در سوریه باید تحلیل شود و گفت: «آن چه که مقابل ماست، دولت ترکیه، این کار را به شکلی برعکس علیه ما انجام می‌دهد. می‌گوید، ما در سوریه خواهیم دید که جنبش آزادی‌خواهی کُرد چقدر صادق است. آیا SDF ادغام خواهد شد یا نه. یعنی حیله‌گری می‌کند. می‌خواهد با یک تیر دو نشان را بزند. راه‌حل ترکیه، یک راه‌حل برای سوریه نیست. جامعه‌شناسی سوریه متفاوت است. وقایعی که رخ می‌دهند متفاوت هستند. دارای دینامیک‌های متفاوتی هستند. تفاوت‌های خود را دارند. از نظر اتنیکی، واقعیت کُرد، مشابه است، اما دولت‌هایی که با آن‌ها روبرو می‌شوند، یکسان نیستند. مشکلات روزمره‌ای که با آن‌ها روبرو می‌شوند، متفاوت است. به همین دلیل تلاش می‌کنند این‌گونه زیرکی کنند. اما به همین مناسبت می‌خواهم این را بگویم؛ سیاست ترکیه در قبال کُردها در سوریه، بی‌اعتمادی به خود را عمیق‌تر می‌کند. انکار، تسلیم و آسیمیلاسیون را به طور آشکار تحمیل می‌کنند. می‌خواهم این را هم بگویم. کسی نگوید که ما مجبور به آن هستیم. در میان مردم یک ضرب‌المثل وجود دارد که می‌گوید: 'خدا یک در را ببندد، در دیگری را باز می‌کند. 'این ضرب‌المثل در خاورمیانه زیاد تکرار می‌شود. بله، از نظر واقعیت تاریخی خود می‌خواهیم خواهری-برادری کُردها و ترک‌ها را تازه کنیم. ما بر این باوریم که این بخشی از جامعه‌شناسی تاریخی ماست. ما بر این باوریم که به این شکل، موجودیت ما در این جغرافیا محقق شده است. اما این یک سرنوشت نیست. هیچ کس این را به عنوان یک تقدیر تحمیل نمی‌کند. این چیزی است که با درک می‌تواند ساخته شود. در تاریخ نیز با آگاهی ساخته شده است. وقتی کُردها با ترک‌ها اتحاد ایجاد کردند، یا وقتی ترک‌ها با کُردها متحد شدند، این کار را به نام تقدیر یا سرنوشت انجام ندادند، بلکه با آگاهی و درک انجام دادند. بر اساس یک نیاز و یک واقعیت انجام دادند. اکنون تاریخ بار دیگر ما را صدا می‌زند. هر کسی باید این را بداند.»

کد خبر 2788094

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha