خبرگزاری کردپرس _ زنده‌یاد دکتر پیمان پاکزاد یک انسان کاملا متفاوت در عصر مجازی شدن عاطفه‌ها و رابطه‌ها بود. در زمانه‌ای که آدم‌ها آشکارا از هم گریزانند او عاشق مراوده‌های چهره به چهره‌ی صمیمی و مهرورزی‌های بی دریغ و شریک شدن در غم‌ها و گرفتاری‌های طیف‌های مختلف و متنوع پیرامون خویش بود و سخاوتمندانه به آن ها عشق می ورزید و جویای احوال و سلامت‌شان بود. 

 دکتر پاکزاد تمام و کمال خود وقف خدمت به مردم کرده بود و پزشک معتمد بسیاری از چهره‌های بزرگ هنری و ادبی کُرد بود و دلسوزانه جویای سلامت و پیگیر درمانشان بود.

طی این سال‌ها بر بالین بسیاری از چهره های ممتاز عرصه فرهنگ و هنر کردی حاضر شد و روزهای متمادی در منزل و یا بیمارستان بربالین‌شان ماند و پیگیر روند درمان‌شان شد. چند سال قبل او را بر بالین یکی از داستان نویسان‌های برجسته کُرد دیدم که برای انجام عمل جراحی به کرمانشاه آمده بود. با عشق و علاقه خاصی روند درمان او را پیگیری می‌کرد. می‌گفت این‌ها سرمایه‌های ما هستند و باید خیلی مواظب سلامت شان باشیم.

چند سال قبل و هنگامی که یکی از هنرمندان بزرگ کُرد دچار کسالت جدی شده بود، دکتر پاکزاد راهی اقلیم کردستان شد و یک ماه تمام بر بالین این شخصیت بزرگ فرهنگی ماند و روند درمان را پیگیری کرد تا سلامت خود را دوباره بازیابد. 

دکتر پاکزاد به راستی پزشک شریف و پاک نهاد شهر کرمانشاه بود. او نه تنها اهل دریافت زیرمیزی و کاسبی نبود بلکه بخش مهمی از طبابت‌ها و پیگیری‌های پزشکی خود را کاملا رایگان انجام می داد. همین پاک سرشتی و حق طلبی‌های او باعث شد علی رغم تمامی شایستگی‌ها، باندها و محافل آلوده خیلی سریع او را از چرخه مدیریتی دور کنند. 

دکتر پاکزاد در کنار حرفه پزشکی، یک عکاس حرفه‌ای و دغدغه‌مند هم بود. او عاشق عکاسی گروهی از بافت‌های قدیمی و بناهای تاریخی و با اصالت بود و به خشت خشت آن ها عشق می‌ورزید. تخریب این خانه‌های قدیمی، روح لطیف او را سخت آزرده می‌کرد.

 گستره‌ و دامنه‌ی عشق و علاقه پاکزاد به فرهنگ، هنر و ادب کُردی قابل وصف نبود و طیف وسیعی از آثار و قطعات قدیم و جدید هنری و ادبی را دنبال می‌کرد. او با علاقه و پشتکاری که داشت به همه گویش‌های مختلف زبان کردی  مسلط بود و به راحتی سخن می‌گفت.

پاکزاد در کنار این‌ ویژگی‌ها، یک انسان نیکوکار هم بود و طیف وسیعی از کارهای خیرخواهانه در زمره عادت‌ها و رفتارهای روزانه او قرار داشتند. از شاد کردن دل یک فروشنده دوره‌گرد گرفته تا کمک به نیازمندان و افراد گرفتار. و این کارها را با عشق و علاقه تمام انجام می داد. 

دکتر پاکزاد یک انسان توسعه گرا، دغدغه مند، دور از ابتذال و سطحی نگری و یک سرمایه بسیار ارزشمند بود که در عین جوانی گرفتار بیماری سرطان شد و پس از تحمل رنج بسیار، ناباورانه از میان ما رفت. 

 آشنایی من با زنده‌یاد دکتر پاکزاد به واسطه دوستی ایشان با دکتر اردشیر پشنگ و آقای عبداله مرادی رقم خورد و سال‌هایی چند از هم کلامی و همراهی با این نازنین مرد لذت بردم و از او بسیار آموختم.

درگذشت این پزشک پاکنهاد، دغدغه‌مند، دلسوز و آزاده را به خانواده محترم ایشان، دوستان پرشمارش و مردم کرمانشاه و همه کردها تسلیت می‌گویم. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.