به گزارش کردپرس، سرزمین دروزی‌های سوریه امروز بیش از هر زمان دیگری در آستانه تحولی بنیادین قرار دارد. اعتراض‌های ماه‌های اخیر علیه شرایط نابسامان معیشتی، اکنون به مطالبه خودگردانی و استقلال‌طلبی تبدیل شده است. در مرکز این حرکت، شیخ حکمت الحَجری، رهبر معنوی دروزی‌ها، قرار دارد که خواستار تشکیل «گارد ملی» و ایجاد یک منطقه مستقل دروزی شده است.
به گفته مازن بدریه، فعال رسانه‌ای در سویدا، «این مطالبه بازتابی از اشتیاق مردم برای تصمیم‌گیری مستقل و دفاع از سرزمین‌شان است.» او تأکید می‌کند که مردم آماده‌اند نیروهای مدنی و محلی ایجاد کنند تا هم امنیت جامعه را تضمین کنند و هم پایه‌های مشارکت در ساخت یک سوریه آزاد و مبتنی بر کرامت انسانی را بنا گذارند.
همزمان، کردها در شمال و شرق سوریه نیز با فشار مشابهی روبه‌رو هستند. دولت دمشق و همچنین ترکیه، هر دو خواستار ادغام نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) در ارتش جدید تحت وزارت دفاع شده‌اند. وزارت دفاع ترکیه حتی اخیراً «آخرین هشدار» خود را برای ادغام SDF صادر کرده و منابع امنیتی دمشق نیز از آماده‌سازی‌های نظامی در رقه، دیرالزور و حلب برای مقابله احتمالی خبر داده‌اند.
این وضعیت نشان‌دهنده مرحله‌ای تازه از شکاف در سوریه است؛ مرحله‌ای که در آن اقلیت‌ها—اعم از دروزی‌ها، کردها، علوی‌ها و مسیحیان—دیگر به وعده‌های دولت مرکزی اعتماد ندارند و به‌دنبال راه‌حل‌های محلی برای بقا هستند.
سویدا؛ از بحران معیشتی تا مطالبه استقلال
قطع مکرر اینترنت، تعطیلی نانوایی‌ها به دلیل نبود سوخت، کمبود شدید آب و عدم پرداخت حقوق معلمان و پرستاران، سویدا را در شرایطی بحرانی قرار داده است. رزان کیوان، امدادگر محلی، می‌گوید: «خانواده‌ها برای پخت و پز مجبورند درختان خانه‌هایشان را قطع کنند. هزینه یک تانکر آب به ۲۰۰ هزار لیره سوری رسیده که برای اغلب مردم غیرقابل پرداخت است.»
به باور فعالان محلی، این فروپاشی خدمات عمومی نوعی «مرگ دولت» است و مردم ناگزیر به اتکا بر ابتکارات محلی—مانند تعاونی‌های کشاورزی و خدماتی—شده‌اند.
فشارهای خارجی و شکاف‌های درونی
اسرائیل در ماه‌های اخیر با حملات هوایی خود مدعی «حمایت انسانی» از دروزی‌ها شده است. حتی شیخ الحجری در یک سخنرانی تلویزیونی از اسرائیل و دونالد ترامپ بابت «مداخله انسانی» در کشتارهای تابستان گذشته تشکر کرد—موضعی که نشان‌دهنده شکاف در میان دروزی‌هاست. برخی همچنان بر استقلال کامل و پرهیز از هرگونه قیمومیت خارجی پافشاری دارند، اما عده‌ای حمایت اسرائیل را «خط حیاتی» برای بقا می‌دانند.
کردها زیر فشار دمشق و آنکارا
در شمال سوریه، فشارها بر کردها برای ادغام نظامی هر روز شدیدتر می‌شود. یک منبع امنیتی در دمشق به «مدیا لاین» گفت که ارتش سوریه اخیراً یک عملیات نفوذ نیروهای SDF در رقه را خنثی کرده و آماده «صدور دستور نبرد» در صورت تداوم مقاومت کردهاست.
در عین حال، تحلیلگران ترکیه‌ای تأکید می‌کنند که سیاست‌های واشنگتن—که با اتکا به نیروهای کرد ساختار تازه‌ای برای امنیت سوریه بنا کرده—عملاً یک «بذر تردید» در مورد امکان بقای سوریه واحد کاشته است.
اقلیت‌ها و مطالبه تمرکززدایی
از دید دکتر مرفح ابراهیم، رئیس انجمن علویان آمریکا، تنها راه بقای اقلیت‌ها در سوریه آینده، تمرکززدایی و نظام فدرال یا کنفدرال است. او هشدار می‌دهد: «اگر سوریه به یک دولت افراطی سنی تبدیل شود، هیچ آینده‌ای برای اقلیت‌ها باقی نمی‌ماند. علوی‌ها، دروزی‌ها، مسیحیان و کردها امروز به یک ائتلاف طبیعی رسیده‌اند؛ همه می‌دانند که تنها با تقسیم قدرت و خودگردانی نسبی می‌توان زنده ماند.»
چشم‌انداز تیره آینده
کمیسیون انتخابات سوریه اعلام کرده که انتخابات پارلمانی سپتامبر در استان‌های سویدا، حسکه و رقه برگزار نخواهد شد. این تصمیم، به باور فعالان، نشان‌دهنده «حاشیه‌رانی سیستماتیک» اقلیت‌هاست. در همین حال، در قنیطره نیز گزارش‌هایی از تلاش اسرائیل برای ایجاد شهرک‌های جدید منتشر شده است.
در چنین فضایی، دروزی‌ها بر جدیت مطالبه استقلال تأکید دارند و کردها نیز میان فشار ادغام و تمایل به خودمختاری گرفتار مانده‌اند. همان‌طور که رزان کیوان در سویدا می‌گوید: «مطالبه استقلال نمادین نیست، واقعی است. تا زمانی که کرامت و حقوق ما به رسمیت شناخته نشود، بر اداره مستقل زندگی‌مان پافشاری خواهیم کرد.»
منبع: اندیشکده نیولاینز
نظر شما