به گزارش کرد پرس، در شرایطی که ساخت بیمارستان جدید و افزایش تخت های درمانی، به دلیل تورم و محدودیت شدید اعتبارات، به یکی از دشوارترین مأموریت های دولت تبدیل شده، تعطیلی مراکز آماده ای مانند کلینیک آرا، پرسش های جدی درباره اولویت بندی ها و نحوه مدیریت منابع سلامت در استان ایجاد می کند.
روایت علوم پزشکی؛ قانون، مقصر اصلی؟
اسعد فتحی پور، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان، در گفت وگو با خبر صدا و صیمای مرکز کردستان، علت اصلی تعطیلی کلینیک آرا را «انقضای مجوزها» و «عدم پیگیری از سوی مالکان» عنوان کرده است. به گفته او، این مرکز از سال ۱۳۸۶ با سه مجوز مجزا شامل درمانگاه شبانه روزی، مرکز جراحی محدود و مرکز تصویربرداری فعالیت می کرده اما به دلیل ورود به فرآیند ورشکستگی و اعلام تعطیلی در سال ۱۴۰۱، تمدید مجوزها انجام نشده و مطابق قوانین جدید، امکان صدور مجوز مجدد برای بخش جراحی محدود وجود ندارد.
علوم پزشکی تأکید دارد که قانون جدید حداقل متراژ مراکز جراحی محدود را ۴۰۰ متر مربع تعیین کرده، در حالی که فضای این مرکز حدود ۲۰۰ متر است و بنابراین «از نظر فنی و قانونی» امکان ادامه فعالیت وجود ندارد.
اما همه ماجرا این است؟
این توضیحات اگرچه از منظر حقوقی قابل بررسی است، اما پرسش اصلی همچنان بی پاسخ مانده است: چرا دانشگاه علوم پزشکی، به عنوان متولی سلامت استان، در طول سال های پیش از انقضای مجوزها، راهکاری عملی برای حفظ این مرکز نیندیشید؟
خود معاون درمان اذعان می کند که مجوزهای کلینیک آرا تا سال ۱۴۰۱ تمدید شده و حتی برای بخش تصویربرداری، با «مساعدت دانشگاه» فعالیت مجدد فراهم شده است. اگر چنین همکاری هایی امکان پذیر بوده، چرا این حمایت ها به شکل هدفمندتر و ساختاریافته تر برای کل مجموعه دنبال نشد تا امروز شاهد تعطیلی بخش مهمی از آن نباشیم؟
از سوی دیگر، تغییر ناگهانی استانداردها و اعمال سخت گیرانه قانون جدید، بدون در نظر گرفتن واقعیت های اقتصادی استان های کم برخورداری مانند کردستان، عملاً به حذف سرمایه گذاری های موجود منجر شده است؛ سرمایه گذاری هایی که جایگزینی آن ها در شرایط فعلی تقریباً ناممکن است.
ایمنی بیمار یا فرار از مسئولیت؟
علوم پزشکی کردستان یکی از دلایل سخت گیری را «حفظ ایمنی بیمار» و حتی وقوع موارد فوت در گذشته عنوان می کند. بدون تردید، ایمنی بیمار خط قرمز نظام سلامت است، اما سؤال اینجاست: اگر مشکلات ایمنی وجود داشته، چرا اصلاح و نظارت جایگزین تعطیلی کامل نشده است؟
تعطیلی یک مرکز درمانی، ساده ترین تصمیم اداری است؛ اما پرهزینه ترین آن برای مردم. مردمی که امروز برای دریافت خدمات ساده درمانی، ناچار به مراجعه به مراکز شلوغ دولتی یا پرداخت هزینه های سنگین در بخش خصوصی هستند.
سال سرمایه گذاری؛ شعار یا عمل؟
سال جاری با عنوان «سرمایه گذاری برای تولید» نام گذاری شده است و در چنین شرایطی، انتظار می رود دانشگاه علوم پزشکی کردستان، به جای صرفاً ارجاع به قوانین، نقش تسهیل گر و حامی سرمایه گذاران حوزه سلامت را ایفا کند؛ نه اینکه با تفسیر حداقلی از مقررات، یکی از معدود مراکز درمانی خصوصی مجهز استان را به حاشیه براند.
پیشنهاد فعال سازی محدود بخش هایی مانند درمانگاه شبانه روزی، داروخانه و تزریقات، اگرچه می تواند مُسکن موقتی باشد، اما پاسخگوی مطالبه اصلی افکار عمومی نیست: چرا یک مرکز درمانی مجهز باید به چنین سرنوشتی دچار شود؟
پرونده کلینیک آرا، بیش از آنکه یک اختلاف فنی یا حقوقی باشد، نمادی از چالش مدیریت سلامت در استان کردستان است؛ جایی که قوانین سراسری، بدون بومی سازی و نگاه توسعه محور، به مانعی برای حفظ ظرفیت های موجود تبدیل شده اند.
کردپرس معتقد است دانشگاه علوم پزشکی کردستان باید با شفافیت بیشتر، مسئولیت پذیری بالاتر و نگاه حمایتی تر، زمینه بازگشت کامل این مرکز به چرخه خدمت رسانی را فراهم کند؛ چرا که هزینه تعطیلی کلینیک آرا را نه مدیران، بلکه مردم سنندج و بیماران استان می پردازند.
نظر شما