به گزارش کرد پرس، در جلسه شورای برنامه ریزی و توسعه استان کردستان که با ریاست استاندار برگزار شد، حقایق تلخی مطرح شد که نشان می دهد نه تنها بخشی از مدیران استان در جذب منابع و اجرای پروژه ها عملکرد موفقی نداشته اند، بلکه با نادیده گرفتن نیازهای واقعی مردم، اعتباراتی را که می تواند محرک توسعه باشد، دارند به باد می دهند. این مسئله گواهی است بر دغدغه ناظران دلسوز استان که سالهاست در مورد ضرورت بازسازی نظام مدیریت و برنامه ریزی در استان قلم فرسایی می کنند یا بیان می کنند. هر چند استاندار کردستان به درستی از این وضعیت به شدت گلایه کرده است اما کار با گلایه درست نمی شود، آقای لهونی باید متوجه شده باشند که مماشات با مدیران عافیت طلب مهمترین تخصص شان بازی با اعداد و ارقام است دیگر کافی است. 

استانی با چنین وسعتی از محرومیت، نیاز به مدیرانی دارد که برای هر ریال اعتبار بجنگند، نه آن که میلیاردها تومان بودجه را به سادگی و با بی تدبیری، دوباره به خزانه بازگردانند. این در حالی است که شهروندان بانه همچنان برای آب آشامیدنی در تنگنا هستند، پروژه های نیمه تمامی مثل تالار مرکزی سنندج در سکوت به حال خود رها شده اند و توسعه راه های روستایی با کندی و تعلل پیش می رود.

چه توضیحی برای این اهمال وجود دارد؟ چرا هیچ فرآیند مؤثری برای جذب به موقع اعتبارات، اولویت بندی پروژه ها و پاسخگویی شفاف به مردم در سیستم اجرایی استان وجود ندارد؟ مسئولیت این وضعیت متوجه کیست؟ صرف ارجاع موضوع به جلسه آینده شورا، پاسخگوی این فاجعه مدیریتی نیست.

زمان شعار گذشته؛ نوبت اقدام است

در شرایطی که لهونی به درستی از این وضعیت ابراز نارضایتی کرده، انتظار افکار عمومی از او این است که این گلایه ها به تصمیمات شجاعانه و عزل مدیران ناکارآمد ختم شود.

تجربه نشان داده است که برخی مدیران فقط در جلسات حاضرند، نه در میدان عمل. اعتباری که برنگشت، پروژه ای که کلید نخورد و جوانی که شغل پیدا نکرد، هزینه هایی است که هرگز جبران نمی شود.

هشدار به همه دستگاه های اجرایی

استاندار کردستان با صراحت اعلام کرده که دستگاه هایی که حتی یک گام برای جذب و هزینه کرد اعتبارات برنداشته اند، باید پاسخگو باشند. اما این پاسخگویی نباید به گزارش های کلی و بی اثر ختم شود. این بار، مردم منتظر برخورد واقعی هستند. مدیر ناکارآمد، جایی در ساختار توسعه استان ندارد.

کردستان برای توسعه نیازی به اعجاز ندارد، بلکه به مدیرانی نیاز دارد که بلد باشند با منابع کار کنند، با برنامه جلو بروند و پاسخگوی عملکردشان باشند. بازگشت اعتبارات در چنین شرایطی نه تنها یک ضعف اجرایی، بلکه خیانت به فرصت های توسعه ای استان است.