به گزارش کردپرس، امروز (سه‌شنبه 19 آگوست 2025)، فردی با پارک کردن یک خودروی سواری سفیدرنگ مدل «توروس» مقابل ساختمان مجلس ترکیه در آنکارا، خودروی خود را به آتش کشید. شاهدان می‌گویند او هنگام شعله‌ور شدن خودرو بارها فریاد زد: «عدالت خدا را می‌خواهم». نام این فرد هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده است. نیروهای پلیس که در مقابل مجلس و وزارت دادگستری مستقر بودند، بلافاصله وارد عمل شده و او را بازداشت کرده و به اداره پلیس آنکارا منتقل کردند.

یادآوری «توروس سفید» در برابر پارلمان ترکیه معنای خاصی داشت؛ چرا که در دهه ۱۹۹۰، این خودروها به نماد قتل‌های سیاسی، ناپدیدسازی‌های قهری و اقدامات غیرقانونی سازمان مخفی اطلاعات ژاندارمری بدل شدند. این خودروها در کردستان و مناطق علوی‌نشین اغلب در صحنه‌ی ربایش و قتل‌های موسوم به «عامل مجهول» دیده می‌شدند و به همین دلیل در حافظه‌ی جمعی، نشانه‌ای از آن دوران تاریک باقی مانده‌اند.

جالب آن‌که این اتفاق دقیقاً در روزی رخ داد که کمیسیون ویژه مجلس برای شنیدن شهادت خانواده‌های قربانیان درگیری‌ها و قتل‌های مشکوک تشکیل جلسه داده بود.

اداره پلیس آنکارا در واکنش به حادثه اعلام کرد که فرد بازداشت‌شده اهل مرسین بوده، از مشکلات روانی رنج می‌برده و سابقه‌ی ارتکاب جرایم متعددی در پرونده خود داشته است. در اطلاعیه‌ی رسمی آمده است: «روز ۱۹ آگوست ۲۰۲۵ در منطقه چانکایا، مشخص شد که خودروی یادشده توسط فردی به نام م.ا.ف. که در مرسین سکونت دارد و دارای مشکلات روانی و سابقه‌ی کیفری است، به آتش کشیده شده است. این فرد هم‌اکنون در بازداشت است و تحقیقات در این خصوص ادامه دارد.»

زمینه تاریخی «توروس سفید» و قتل‌های بی‌نام و نشان

در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی، خودروهای سفیدرنگ «رنو توروس» به یکی از هولناک‌ترین نمادهای دوران جنگ داخلی ترکیه بدل شدند. نیروهای وابسته به سازمان اطلاعات و ضدشورش ژاندارمری و گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به دولت از این خودروها برای ربودن فعالان کُرد، روشنفکران، روزنامه‌نگاران، فعالان علوی و چپ‌گرایان استفاده می‌کردند. بسیاری از این افراد پس از سوار شدن به «توروس سفید» دیگر هرگز دیده نشدند و اجسادشان یا پیدا نشد یا سال‌ها بعد در گورهای دسته‌جمعی کشف شد.

این خودرو به‌سرعت به نماد «عامل مجهول» (قتل‌های بی‌نام و نشان) تبدیل شد. خانواده‌های قربانیان در کردستان و مناطق علوی‌نشین هنوز هم از «توروس سفید» به‌عنوان یادآور دهه‌ای تاریک و سیاست‌های خشونت‌آمیز دولت یاد می‌کنند. حتی در فرهنگ عمومی و ادبیات سیاسی ترکیه، اصطلاح «توروس سفید» مترادف با ترس، سرکوب و حذف فیزیکی مخالفان است.

امروز نیز هر بار نام یا تصویری از «توروس سفید» مطرح می‌شود، خاطره‌ی تلخ قتل‌های سیاسی، ناپدیدشدن‌ها و دهه‌ی خونین ۱۹۹۰ دوباره در ذهن جامعه زنده می‌شود؛ خاطره‌ای که همچنان پاسخی روشن و عدالت قضایی برای آن ارائه نشده است.