به گزارش کرد پرس، قطع و آتش‌سوزی درختان کهنسال، شکار میش‌های ارمنی و سوختن بیش از ۳۰ هکتار از مراتع این محدوده تنها بخشی از آسیب‌های واردشده به این زیستگاه ارزشمند است؛ زیستگاهی که بیش از ۱۰۰ گونه‌ی جانوری از جمله خرگوش، لک‌لک، عقاب طلایی، هما، قرقی، مرغ حق، کبک، قوچ و میش، روباه، شغال و میش‌مرغ در آن شناسایی شده‌اند.

از سوی دیگر، طبق گزارش‌های منتشرشده در رسانه ها، به‌تازگی آتش‌سوزی در تجهیزات پارکینگ پاسگاه محیط‌بانی عبدالرزاق خسارت چند میلیارد تومانی بر جای گذاشته است؛ به‌گونه‌ای که ۶ دستگاه موتورسیکلت، یک دستگاه تراکتور و سایر تجهیزات موجود در این پایگاه در آتش سوختند، در حالی که انتظار می‌رفت این پاسگاه خود نقش پیشگیرانه در اطفای حریق داشته باشد.
مسائل مربوط به تلف شدن ماهی ها، وضعیت چه‌م سقز، تصفیه خانه فاضلاب و...موارد دیگری هستند که قابل تامل و بررسی می باشند.


با وجود این مشکلات، اداره کل و ادارات شهرستانی محیط زیست به‌جای تمرکز بر حفاظت از مناطق زیست‌محیطی، جذب اعتبارات ملی برای تکمیل پاسگاه‌های محیط زیست، به‌کارگیری محیط‌بانان و انتصاب مدیران کارآمد، حفاظت از گونه‌های کمیاب همچون میش‌مرغ، یوز آسیایی، سمندر آتشین و...، مانع اجرای طرح‌های توسعه‌ای و اشتغال‌زایی بومی در سقز می شوند.

یکی از این طرح‌ها، راه‌اندازی مجتمع پرواربندی و دامپروری یک‌هزار رأسی بخش خصوصی در سقز است؛ طرحی که علی‌رغم تأکید حسین‌زاده، معاون رئیس‌جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور، بر حل مشکلات آن همچنان با مانع‌تراشی محیط زیست متوقف مانده است. این در حالی است که اجرای چنین طرح‌هایی علاوه بر ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی، در تأمین امنیت غذایی و حفاظت از نژادهای اصیل دامی نیز نقشی مهم ایفا خواهد کرد.